Oszacowano, że każdy mieszkaniec 15 krajów Unii Europejskiej wytwarza ok. 23 kg odpadów elektronicznych i elektrycznych w ciągu roku. Jeśli się zważy, że w Europie mieszka 350 min ludzi, to rocznie powstaje 8.05 min ton odpadów, które muszą być zagospodarowane, a na 2012 r. prognozuje się nawet wzrost ilości odpadów do 12 min ton. Ta gwałtownie zwiększająca się ilość odpadów elektronicznych, składowanych na wysypiskach municypalnych, skłoniła Parlament Europejski i Radę do ogłoszenia dwóch dyrektyw: RoHS (2002/95AVE on the restriction of the use of certain bazardons substances in electrical and electronic equipment), o ograniczeniu wykorzystywania w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym niektórych substancji mogących negatywnie oddziaływać na środowisko) oraz WEEE (2002/96AVE on waste electric and electronic equipment), o odpadach zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego. Ogólnym celem tych przepisów jest takie projektowanie i wytwarzanie wyrobów, które ułatwi odzysk materiałów i energii po zakończeniu życia wyrobów oraz pozwoli na bezpieczną utylizację pozostałości. Podstawą prawną dyrektywy RoHS jest art. 95 traktatu, a dyrektywy WEEE art. 175 traktatu.